асан
азан (у мусульман — призыв к молитве)
магометан
(см. мăхамет)
то же, что мусульман
мусульман
мусульманин
мусульман
мусульманский
мусульман тĕнĕ — мусульманская вера, мусульманство
мусульман хĕрарăмĕ — мусульманка
мусульманла
мусульманский, как у мусульман
паранджа
паранджа (мусульман хĕрарăмĕсен тĕн хушнă тăрăх пите хупламалли пĕркенчĕкĕ)
тĕн
религиозный
католик тĕнĕ — католичество, католическая религия
мусульман тĕнĕ — мусульманство, мусульманская религия
христиан тĕнĕ — христианство, христианская религия
юмăç тĕнĕ — традиционная религия, народная религия
тĕн йăли — религиозный обычай
тĕн сĕрĕмĕ — религиозный дурман
тĕн пропаганди — религиозная пропаганда
тĕне хирĕçле пропаганда — антирелигиозная пропаганда
тĕне кĕр — принять веру
тĕне кĕрт — обратить в веру
тĕне кĕмен чăвашсем — некрещеные чуваши
тĕне ĕненмен çын — неверующий, атеист
халиф
ист.
халиф (мусульман çĕршывĕсенчи патша)
чадра
чадра (мусульман хĕрарăмĕсен пĕркенчĕкĕ)
чалма
2.
чалма (головной убор у мусульман)
эмир
эмир (хăшпĕр мусульман çĕршывĕсенчи патша)
мамас
(мамас), намаз (у мусульман). Изамб. Т. Мамас ук (в пр. вр „укнă’), мамас ту, читать (совершать) намаз.
мусульман
(-з-), мусульман. Юрк. Тутарĕсем, хăйсем мусульман тĕнĕпе, миçĕте çӳренĕ.
мăсăлман
(-з-), мусульман. Сред. Юм. Чăвашсем тутарсене мăсăлман çыннисем теççĕ.
ислам
сущ.муж. (син. мусульманство)
ислам (мусульман тĕнĕ— Аллах турра пуç çапни)
мусульманин
сущ.муж., мусульманка жен.
мусульман (ислам тĕнне тытакан, Аллах турра ĕненекен)
мусульманство
сущ.сред. (син. ислам)
мусульман тĕнĕ (халапсем тăрăх, Магомет е Мухаммед ятлă çын VII ĕмĕрте пуçарса янă Аллах турă тĕнĕ)
гарем
гарем (мусульман хĕрарӑмӗсем пурӑнакан ҫуртри пӳлӗм).
мусульманин
мусульман (Магомет тӗнĕпе пурӑнакан ҫын).
султан
2. султан (хӑшпӗр мусульман ҫӗршывӗсенче патшана султан теҫҫӗ).
факир
факир (1. хăйсен ĕмĕрне ыйткаласа çӳресе ирттерме сăмах панă мусульман манахĕсем; 2. вырăнтан вырăна куçса çӳрекен Инди фокусникĕсене Европа çыннисем панă ят).
феска
феска (хăшпĕр мусульман халăхĕсем тăхăнса çӳрекен шерепеллĕ çӳхе калпак).
аллах
м. аллах (мусульман турри).
гарем
м. гарем (1. мусульмансен çурчĕн хĕрарăмсем пурăнакан пайĕ; 2. собир. мусульман арăмĕсем).
ислам
м. ислам (мусульман тĕнĕ).
крестовый
прил.: крестовый поход хĕреслĕ поход (11—13 ĕмĕрсенче католиксен чиркĕвĕ чĕннипе Хĕвеланăç Европăри феодалсем мусульман халăхĕсене хирĕç тунă поход).
мулла
м. мулла (мусульман священникĕ).
мусульманин
м. мусульман
мусульманский
прил. мусульман ⸗ĕ [⸗и]; мусульманская религия мусульман тĕнĕ.
мусульманство
с. мусульман тĕнĕ.
паранджа
ж. паранджа (мусульман хĕрарăмĕсен пĕркенчĕкĕ).
правоверный
прил. рел. 1. çирĕп, тĕне хытă тытакан; правоверный католик тĕне хытă тытакан католик; 2. мусульман ⸗ĕ [⸗и].
халиф
м. ист. халиф (мусульман çĕршывĕсенчи патша); ◇ халиф на час см. калиф.
шейх
м. шейх (1. араб çĕршывĕсенчи ăру е ял пуçĕ; 2. мусульман духовенствин аслă представителĕ).
эмир
м. эмир (хăшпĕр мусульман çĕршывĕсенчи патша).
Коран
Коран (мусульман тĕнĕн тĕп кĕнеки): суры Корана Коран сурисем (сыпăкĕсем)
моджахеды
моджахедсем (мусульман çĕршывĕсенче — тĕрлĕрен тĕн юхăмĕсене е социаллă юхăмсене хутшăнакансем)
мусульманский
ислам -ĕ, мусульман -ĕ; мусульманские обычаи и обряды мусульмансен йăли-йĕрки
эмир
эмир (тухăçри мусульман çĕршывĕсенче — патша, çар пуçĕ); эмир Кувейта Кувейт эмирĕ
асаймăç
, асамçă уст. «волшебник», «кудесник», «заклинатель»; асам «волшебство», «заклинание». Проф. Н. И. Ашмарин сближал это слово с тат. азанча, который с вышки мечети призывает мусульман на молитву (Сл. ll, 96). Нам кажется, что правомернее его производить не от азан (араб.) «призывать иа молитву», а от мн. ч. (азаиму) «заклинание»; ср. перс. (азимӓт), мн. ч. (ӓзайем) «заклиниание духов», «чародейство»; ӓзайем хан «чародей», «изгоняющий духов», «заклинатель духов». В чувашском вместо хан авыступает свой аффикс -çă, -ăç.
мусульман пул
тутара тух. Пĕр ырă кăмăллă чăваш хĕрĕ мусульман пулса (тутара тухса) тутар ачине качча каясшăн пулнă [Хыпар 1906, № 12:187].
Кĕлйамал
мусульман, ж. и. (Дан. ДТП, 1980. С. 133); тат. Гөльҗамал, узб. Гулжамол: гол "Цветок" + араб. джамал "красота; быть красивым".
См. также:
мусорить мусоропровод мусс муссон « мусульман » мусульман пул мусульмане мусульманин мусульманла мусульманлан