тӳт
I.
рожок, свирель
тӳт кала — играть на рожке
тӳт йыхăрать — рожок зовет
тӳт
II. дет. подр. —
о падении
асту, тӳт тăватăн — смотри, упадешь!
тӳт
III.
подражание протяжному гудку, напр. машины
тӳтӳт
то же, что тӳт I.
тӳ
подр. дудению. Б. Олг. Ача пошă пичкешне анине тотине тĕкет вылянă чох: тӳ-ту-тӳ-тӳ! тесе парат. Ib. Проххот килет, тет, сасси илтĕнет, тет: тӳ-тӳ-тӳт, тӳ-тӳ-тӳ-тӳт! сасси илтĕнет, тет.
тӳт
(тӳт), рожок (игральный), труба. Разг. С. Мих. Тӳт кала, играть на рожке. Чертаг. Тӳт, металлический рожок (е кĕпçерен).
тӳтӳт
рожок (игральный), труба. См. тӳт. N. Вара трупасем (вар. тӳтутсем) кăшкăртса, хăйсем те хытă (вар. шари) кăшкăрса янă. Хорачка. Тӳтут — пысăк мырăран, валавой мăкăр мыракинчен (Кошламарăн полнă). Вăрманта вăл хôхĕм янăрат. N. Унтан, тăрсан-тăрсан, хуçи тӳтӳтпе кăшкăрттăрĕ, тит те, йыттисем лăнк-ланк вĕркелерĕç, тит те, чупа пачĕç, тит, килнелле.
мăн-тӳт
то же, что мăн-тӳрт. Якейк. И-и мăн-тӳт, сана пĕчĕк ачасампа вылляма намăс мар-и? Ib. Ай мăн-тӳт хальччен чĕчĕ ĕметĕн! Так обзывают детей, которые делают что-либо свойственное более маленьким.
дудка
сущ.жен.
шăхлич, тӳт-тӳрӳт; дудеть в дудку шахлич кала
рог
1. мӑйрака; 2. какӑр, тӳт.
рожок
-жка 1. пӗчӗк мӑйрака; 2. какӑр; тӳт; 3. рожок для кормления грудных детей карт; кормить из рожка картпа ҫитер, ĕмтер.
рог
м. 1. мăйрака; олений рог пăлан майраки; 2. (музыкальный инструмент) какăр, тӳт; ◇ брать быка за рога тӳрех ĕçе тытăн; в бараний рог согнуть см. href='/s/бараний'>бараний; как из рога изобилия питĕ нумай, питĕ йышлă.
рожок
м. 1. (мн. рожки) уменьш. см. href='/s/рог'>рог; 2. (мн. рожки) муз. какăр, тӳт, шăхличĕ; 3. (мн. рожки) (для кормления) карт, ĕмкĕч; 4. (мн. рожки) (для надевания обуви) калак; 5. (мн. рожки) (макаронные изделия) рожки; ◇ остались рожки да ножки юлманпа пĕрех.
тĕтĕм
«дым»; тĕтĕр «окуривать»; тĕтĕмле «дымить»; тĕтĕмлен «дымиться», «куриться»; АФТ, уйг., чаг., кирг. тӳтӳн, узб. тутун, казах., к. калп. тӳтин, ног. туьтин, кумык., карач. тютюн, тат. тӧтен, башк., мишар. тӧтӧн, ойр., хак. тӳдӳн «дым»; тур. тӳт, желт. уйг. тут, ног. туьт, кирг., казах. тӳте, кумык. тюте, к. калп. myууme, узб. тута, хак. тӳде, тат., башк. тӧтә, ст. тур. (Хроника Ибн-Биби) дӳтӳз «дымить», «воскурять», «обкуривать», «коптить»; ср. перс. (дуд) «дым».
тӳт
«рожок (музыкальный инструмент)»; Замахш. тӳтӳн «рожок», «трубочка».
См. также:
тӳстер тӳсӳ тӳсӳлĕ тӳсӳллĕн « тӳт » тӳтĕрем тӳтел тӳтер Тӳтер вар Тӳтке