вайăкла
1.
принуждать, заставлять
насиловать, неволить
вайăкласа ĕçлеттер — заставить работать
вайăкла
2.
подстерегать, подкарауливать, выжидать удобного момента, ждать случая
кушак чĕпсем таврах вайăкласа çӳрет — кошка так и крутится вокруг цыплят
вайăклан
то же, что вайăкла 2.
вайăкла
(ваjы̆кла), «насиловать (из —), растлевать». Уганд. Devirginare? || Ловить момент. СТИК. Тек вайăклашшăн çӳрет (ун-кун пăхса, япалана çаклаташшăн çӳрет). Череп. Вайăкласа çӳрет. Ждет удобного случая (чтобы что-то сделать). СПВВ. X. Вайăкласа çӳрет.
вайшăн
(ваjжы̆н), искать удобного момента. Орл. Те тумтирĕсем, кĕпи-йĕмĕсем тĕссĕртен, те тĕрмиях çаплалла туса ярать вăл ристансене,—тĕрмене халиччен ленкмен çын пырсан, вара вĕсем ăна кĕç-вĕç хыпса çăтас пек: мĕн-те-пулин туртса илмелли çук-ши? тесе, шурă куçĕсемпе сиввĕн анчах пăхкаласа, мушике хĕстересшĕн вайшăнса çӳреççĕ. См. вайăкла.
вăйăкла
то же, что вайăкла. Юрк. † Кăвакал чăпар, пĕсехи шурă; вăйăкла-вăйăкла тытаймарăм, вăйкламан (siс!) пулсан, тытăтăм. N. Ку авта(н)не тилĕ вăйăклат(= вайăклат) тыташшăн (хочет поймать).
См. также:
ваза вазелин вай вайă « вайăкла » вайăклан вайăн-шайăн вайĕн-шейĕн вайда вайкăн