шапăртат
1.
то же, что шампăртат
кăвакалсем пĕвере шапăртатаççĕ — утки плещутся в пруду
шапăртат
2.
накрапывать
стучать, барабанить разг. (о дожде)
шапăртат
3.
шуметь (о воде)
шыв шапăртатса юхать — с шумом течет вода
шапăртат
4.
струиться, литься (о слезах, поте)
куççуль шапăртатсах — юхать слезы льются градом
шапăртат
5.
осыпаться, сыпаться
типĕ ыраш шапăртатсах юхать — пересохшая рожь сильно осыпается
шăпăртат
то же, что шапăртат
тар шăпăртатса юхать — пот катится градом
шĕшкисене кăшт тĕкĕнсенех мăйăрĕ шăпăртатса тăкăнать — стоит чуть задеть орешник, как орехи с шумом сыплются на землю
шапăртат
плескаться: шуметь (о воде, дожде). КС. Çăмăр шыва шапăртатса çăвать. Чĕлкаш 4З. Сасартăк хуме леш енче шыв шапăртатни илтĕнче. Альш. Шалта çӳреççĕ шапăртатса (в болоте) кăвакалсем, хурсем. Хурамал. Кăвакал чĕпписем шывра шапăртатса çӳреççĕ. N. Кусем (ăраксем) шапăртатса кĕрсе каяççĕ, тет те, арчана исе те тухаççĕ, тет (шывран). КС. Шыв арман урапи шапăртатса çавăрнать (шум). Сред. Юм. Пуç тăрах шыв ярсан, шапăртатса йôхса анать (шумно стекает на пол). || Покрапывать. N. Шапăртатса вăйлă çумăр çăва пуçланă. Сред. Юм. Эп тин яла персе çитнĕччĕ, çăмăр шапăртата та пуçларĕ (пошел дождь). || Сильно течь (о слезах). Альш. Çак тăвансем асма килсессĕн, шапăртатса юхат куççулĕ. ЧС. Кайран çав кассалла каяс та килместчĕ, мĕшĕн тесен çуннă тункатасене курсан куççулĕ шапăртатса тăкăнатчĕ. || Сыпаться (о зернах). КС. Пăрçа шапăртатса тăкăнать. Якейк. Типĕ кĕлтея капана хунă чох, авăн типĕтсе кĕлте йитем çине йăтнă чох ыраш шапăртатса йохать (звук падения зерен). Сред. Юм. Тыр пôлман-ха тесе килте ларатпăр, и ô пĕр-ик контанах шапăртатать анчах (сыплется). Çамр. Хресч. 1929, № 22, 7. Вĕсем (шпанские мухи) шăналăк çине шапăртатса ӳкеççĕ. Чăв. й. пур. 24. Йĕпе тумтирĕпех шапăртатса кайнă та, тумтирĕ пĕтĕмпех пăрланса шăнса кайнă.
шапăртаттар
понуд. ф. от шапăртат; плескаться. КС. Ачасем шывра шапăртаттараççĕ (звук от не очень глубокой воды; шампăртаттараççĕ, шăмпăртаттараççĕ — звук глуховатый от глубокой воды. Шампăртаттараççĕ — и ходят и купаются в воде и пр.; чампăртаттараççĕ: лаша шывра утнă чухне чампăртаттарать). Орау. Ак, пăрçисене çĕре шапăртаттарчĕ ĕнтĕ, тăн ачи, пар ăна пăрçа. Городище. Шапăртаттар, шумно проехать на санях но мокрой улице (весною, напр., в начале апреля), когда еще не сошел весь снег. || N. Шапăртаттар, mingere (femina).
хлынуть
сов. 1. (потечь потоком) палка, капланса кил (е ан, тул); шапăртат, тăкса яр; кровь хлынула из носа сăмсарăн юн шапăртатса анчĕ; с гор хлынул поток тусем çинчен шыв капланса анчĕ; хлынул ливень çумăр тăкса ячĕ; в комнату хлынул холодный воздух пӳлĕме сивĕ сывлăш палкаса кĕчĕ; 2. (о людях) кĕпĕрлен, тул, каплан, ыткăн; народ хлынул на улицу халăх урама ыткăнчĕ.
См. также:
шапăр шапăрт шапăртăк шапăртăк-шапăртăк « шапăртат » шапăртаттар шапăртаттаркала шапа шапа вăлчи шапа йӳлеки