тыл
инçетри тыл — глубокий тыл
тăшман тылĕ — вражеский тыл
тыл пулăшăвĕ — помощь тыла
тылри чаçсем — тыловые части
тыла ăсат — отправить в тыл
то же, что тыла, тылă, мялка. N. Хытă ал тыла та чоптарать, теççĕ. (Послов.).
сущ.муж.; тылы множ. (ант. фронт)
тыл (çĕршывăн фронтран инçетри пайĕ); работать в тылу тылра ĕçле; партизаны громят тылы противника партизансем тăшман тылне аркатаççĕ
1. хыçал ен, хыçал, тӳрт; 2. тыл (фронт хыçĕнчи вырăн).
ж. 1. хыçал енĕ, тӳрт, хыçал, туртĕш; ветер дует с тыла çил хыçал енчен вĕрет; 2. тыл; выйти в тыл противнику тăшман тылне тух.
См. также:
тыйха тыкăр тыкать тыква « тыл » тыл поç тыл хурçи тылă тылă йăвăççи тылă ори