«хлеб (печёный)»; АФТ, туркм., хам. йугур, азерб., тур. йоғур, уйг. жугар, кирг. жуур, алт. В дьжура «месить, замешивать тесто»; МНХ йоғрыл «быть замешанным» (о тесте). Чув. çар < çăкăр (-кă- выпало) «замешивать»; следовательно, çăкăр «замешанное, запечённое тесто» (?); Рамстедт производит это слово от встречающегося в словаре Махмуда Кашгарского ӧгӳр, йӧгӳр «просо» (KCsA, 1941, Bd. lll, 2. Heft, S. 143); ср. Bang: çăкăр < *yӧküz (Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissensch., Phil.-hist. Kl., 1918, 12. Abh., S. 6). Допустимо также, что оно представляет фонетический вариант слова джугара. Растение это культивируется главным образом в Средней Азии. Напр., у туркмен и каракалпаков хлеб, испечённый из муки джугары, называется загараджугара, кирг. жӳгӧрӳ, казах. жӳгери, к. калп. макке жуери, узб. макка жухори «кукуруза». Морд, цюкор «лепешка»; удм. сукыра «каравай» заимствованы из чув. яз. (Wichmann. TLP, 94-95).
См. также:
çăкă полă çăкăн çăкăник çăкăнтар « çăкăр » çăкăр çĕрт çăкăр вутти çăкăр кăвапи çăкăр кăмаки çăкăр кĕреçи