1. «загораживать», «отгораживать», «завешивать», «занавешивать»; 2. «устраивать»; чатăр кар «разбить палатку»; 3. «растягивать», «распяливать», «натягивать»; 4. «разинуть (рот)»; полов., уйг., узб., кирг., казах., к. калп., ног., алт. И, ойр., туркм. кер, азерб. кәр, тур. гер, тув. хер, тат. киер, башк. кир «натягивать», «растягивать», «пялить»; чув. каркăç 1. «развилина, вилообразная палка, на которой распяливают «и сушат шкуры овец и мелких зверей»; 2. «пяльцы»; азерб. кәрнаh, узб., алт. И керги, казах. кергиш, тур. гергеф, тат. киергеч, башк. киргес, тюм. карге, каерге «пяльцы».
См. также:
капчит ту капчунăй капюшон капюшонлă « кар » кар аври тыттар карă карăç карăçлат карăк