рел. «бог»; енис. теңри, КБ таңри «небо»; азерб. тори «бог», «небо» (Будагов I, 370); чаг. тенгра, уйг., МНХ тәңри, ПК таңри, кирг. теңри «бог»; к. калп. тангри, тур. танры, якут. тангара, башк. тәнре «бог»; «небо»; башк., тат. тәре, чув. турă, турăш «икона», «образ»; ср. бур.-монг. тэнгэри, калм. тенгер «небо»; шумер. дингир «небо»; ср. перс. (тоур) «образ», «вид», «способ».
«гнедой» (масть лошади); др. тюрк., МК, хак. mopығ, Замахш., уйг. торук, узб. турик, кирг., кумык. тору, казах., ног. торы, тат., башк. туры, тур. дору, туркм. дор, тув. доруг «гнедой».
См. также:
тур-тур-тур Тур-улăх тур-ум тур-хаяр « турă » турă çăкри турă çулĕ Турă çырăвĕ турă çырни турă алăк уçаканĕ