«пёстрый»; др. тюрк., уйг., кирг., казах., тур., тув., хак., алт. В, тат. ала, азерб. ала-була, алача, узб. ола, азерб., туркм. ала «пёстрый», «пегий»; Замахш. ала карка, тат. ала карга, чув. ула курак «ворона»; чув. улатакка «дятел», ср. монг. алаг «пёстрый», «пегий», «разноцветный»; ср. перс. (тука) «певчий дрозд» (звукоподражательное слово).
1. «выть»; 2. «голосить», «рыдать», «реветь»; КБ, МК, АФТ, азерб. агла «рыдать», «плакать»; Ибн-Муханна улы, хак., кирг., казах., кумык., тур., ног. улу, туркм., узб. увла, азерб., тат. ула, башк. оло, якут. улуй «выть», «завывать». Образовано с помощью афф. -ла от звукоподражательного у-у-у.
См. также:
улăштарттар улăштару улăшу улĕмччен « ула » ула курак ула тăла ула-курак ула-чăла ула-чăлалан