ж. 1. (3 прописное — планета) çĕр; Луна — спутник Земли Уйăх — Çĕр спутникĕ; 2. (место жизни) çĕр, тĕнче; на земле живут разные народы çĕр çинче тĕрлĕ халăх пурăнать; 3. (суша) çĕр, типсĕр; 4. (слой коры; почва) çĕр, тăпра; под землёй çĕр айĕнче; песок с землёй тăпраллă хăйăр; 5. (земная поверхность) çĕр пичĕ; утоптанная земля таптаса хытарнă çĕр; 6. (чья-л. территория) çĕр; колхозная земля колхоз çĕрĕ; 7. уст. (страна) çĕршыв; ◇ земля горит под ногами ура айĕнче çĕр çунать; за тридевять земель питĕ инçе (⸗тре), çичĕ тинĕс леш енче (е енне); соль земли çĕр сĕткенĕ; от земли не видать çĕр çумĕнчен хăпайман; словно из земли (или из-под земли) вырасти кĕтмен-туман çĕртен сиксе тух; сквозь землю провалиться çĕр çăтнă пек çухал; çĕр тĕпне анса кай; видеть на два аршина под землей çĕр айĕнчине кур (çивĕч куç пирки); земли под собой не слышать (или не чуять) ура айĕнче çĕр пуррине те ан сис, ниçта кайса кĕме ан пĕл (савăннипе); отличаться как небо от земли, небо и земля çĕрпе пĕлĕт пек уйрăлса тăр, çĕрпе пĕлĕт пек; потупить глаза в землю пуçа чиксе тăр; предать земле пытар (вилене); сровнять с землёй çĕрпе танлаштар; лечь (или ложиться в землю) çĕре кĕр.
См. также:
землепользование землеройка землетрясение землеустройство « земля » земляк земляника земляничный землянка землячество