учить, научить, наставлять, приучить, привадить. Чăв ялĕ. Пире акроном нумай пусăллă уя куçма вĕрентет. N. Вăл мана тутарла вĕрентсен-ччĕ! тетĕп эпĕ. Я думаю: «Ах если бы он научил меня говорить по-татарски!». Юрк. Упăшки хулара ачасем вĕрентсе пурăнат. Сюгал-Яуш. Вара уччитлĕ вĕрентсе ячĕ (отпустил с наставлением): çын картине ан кĕрĕр, усал сăмах ан калаçăр, терĕ. Кан. 1927, № 237. Вĕрентниех кирлĕ çав! Да, именно необходимо образование! || Иногда выражает запрещение и угрозу, как и мн. др. понуд. гл. К.-Кушки. Эп чĕлĕм туртма вĕренес теп. ― Эп сана вĕрентĕп! (или: вĕрентем!). Я хочу научиться курить. ― Я тебе дам научусь! (или: я тебя научу!). КС. Эп туртма вĕрентем! Я (тебе) задам курить! («научу курить»).
См. также:
вĕреннĕ вĕренсе çит вĕренсе тух вĕренсе хур « вĕрент » вĕрентĕк вĕрентĕш вĕрентекен вĕренткеле вĕрентсе çитер