(ил'эм), красота, краса (одно из красивейших слов в чуваiском языке). † Вăрăм сайхах касайса, вăрман илемне ятăмăр (лишили лес его красы). Н. Шинкусы. Акнă тырă хирте тикĕс лартăр, хир илемĕ килтĕр, чĕнчене (=тĕнчене) савăнтартăр. (Из моленья). Ердово. Вăлта холли пӳвĕм пор, авкала(на)ть, хоçкаланать, той илемне вăл кӳрет (придает красу свадьбе). Сирах, 41. Чипер якатса тунă çтянана илем кӳртекен ереш. Канонник, 41. Эй вăрах тӳсĕмлĕ Иисус, типĕ тытакансенĕн савăнăçĕпе илем (чит.: илемĕ).
(Ил’эм), Ильин день (назв. праздника). Орау, Ишек, Мăн-Шетмĕ. N. Она, Илем иртсен, ачасам кайса çияççĕ порте. Ядр., Уб. вол. Илем умăн мана атти çурласем шăлатма ячĕ. Календ. 1923. Илем кунĕ çăмăр пулсан, ыраша кайран акас пулать. Календ. 1923. Илем кунĕ çăмăр пулсан, ыраша кайран акас пулать. Календ. 1921. Илем кунĕ çăмăр пулсан, яланах çăмăр пулать. || Назв. базара. М. П. Петров.
неизв. слово. Панклеи. Илем-илем, илем вути. (Из «сорăх ори йорри»).
См. также:
илĕртӳллĕ илĕртӳллĕн илĕх Илай « илем » илемçĕ Илемен илемлĕ илемлĕлен илемлĕлет