(jы̆ҥгы̆л-jаҥгы̆л), подр. качающейся походке высокого мужчины. Икково. Янтик. Епле йăнкăл-янкăл туса утса пырать; таçта васкат у тĕрлĕ (торопится и шагает неравномерно быстро). КС. Лаша тăтăрхи пулмасан, йăнкăл-янкăл утать (слабо, нетвердо). Сред. Юм. Йăнкăл-янкăл ôтать = енчен енне сôлланса пырать. СТИК. Йăнкăл-янкăл — форсун (хорошо одет, отбивается от работы). N. Йăнкăл-янкăл — шальной. Тюрл. Йăнкăл-янкăл солланса пырать (напр. хăнкăра; о слабо привязанном колокольчике). || Подр. неодинаковым дижениям легко проглатываемых предметов. СТИК. Хай выçнă хырăм йĕркелĕ те çие пĕлмест: салмасем пĕр чăмлăмасăр йăнкăл-янкăл анса каяççĕ.
См. также:
Йăнкă-пуç йăнкă-янкă йăнкăл йăнкăл-пыр « йăнкăл-янкăл » йăнкăлт йăнкăлтăм йăнкăлтат йăнкăлти йăнкăр