(мин’дэр), i. e. pulvinus, nom. commune tignorum planorum, quibus axium capita incumbant. 1. Брус на котором лежит передний конец вала ветрянки. 2. Брус на котором лежит осён вала ветрянки (вал аççунĕ). Ст. Чек. Вал аççун айне минтер çине чул хунă, чул çине чукун хунă, чукун çине валăн аççунне. З. Брус на котором лежит задний осён вала водяной мельницы.
(мин’дэр, мин’д’эр), подушка. Юрк. Калăм кунĕ чи малтан пырса кĕрекен çынна, йыхравçа, сĕтел хушшине, сак çине, минтер çине, çатма çимĕçсем çиме лартаççĕ. N. Кăмака çине тăваткăллă мамăк минтер хураççĕ, çав минтер çине пăтăлă чашка кашăкĕсемпех лартаççĕ; чашкă айне, минтер çине, шурă сĕтел çитти сараççĕ. Хурамал. † Мамăкран минтер хăпартрăм, хĕр кут айне ӳкертĕм. Ст. Шаймурз. Килчĕ хăна, килчĕ хăна, минтер хурса çитереймерĕм. (Пӳрт мăклани). Сред. Юм. Хĕрсĕм чӳрече панче илтелесе тăнă чôх минтерпе сак çине çапсан, илтелекенсĕм хôлхасăр пôлаççĕ, тет. (Поверье). || Ст. Чек. Çил арман валин айĕнче минтер. См. çытар, çăтар.
См. также:
минтевле минтевлен минтевлет минтел « минтер » минтер кĕпчĕк минтер пичĕ минтер пичĕ тĕрри минтер-тӳшек минтерлĕ