(-кы̆шкар), назв. раст. Склоняется как проч. им. сущ. без афф. прит. З-го л.: ут-кăшкарăн, ут-кăшкара еtс К.-Кушки, Юрк., Самар. и др. К.-Кушки. «Ут-кăшкар съедобный щавель». Кĕвĕсем. Ут-кăшкарăн вăрлăхĕ, хура-туллăн ырлăхĕ. У коневьего щавеля — его семена, а у гречи — се добротность, отличные качества. Чув. прим. о пог. 459. Ут кăшкар — щавель. Рак. Ут-кăшкар — щавель, rumex L. Кайсар. № 36. Ут кăшкар (конский щавель). Çаранра ӳсет. Тăрри пулсан, тăррине хывăх вырăнне чăхсене пăтратса параççĕ (месят курам вм. мякины). Мыслец. «Ут-кăшкар — конёвник». Янтик. Б. «Ут-кăшкар — столбунец».
(кы̆шкар'), конёвник, коневий щавель. Чуратч. (к этом селе съедобный щавель назыв. кăшкар – ути).
См. также:
ут ут ашĕ ут кăшкар ути ут сĕлĕхĕ « ут-кăшкар » ут-кĕлетке ут-тум утă утă кушелкки утă-курăк