Поиск: авăрлă

Чувашско-русский словарь (1982)

I.
с рукояткой, с черенком, с череном, с ручкой
авăнчăк авăрлă курка — ковш с изогнутой ручкой
ылтăн авăрлă хĕç — сабля с золотой рукоятью
ик авăрлă сава — рубанок (скобель) с двумя ручками

◊
авăрлă кулач — диал.
1) бублик, калач
2) шутл. кукиш с маслом
3) кулак, удар кулаком

авăрлă кулач çитер —
1) надуть, провести
2) задать трепку, надавать тумаков

II.
омутистый, изобилующий омутами, водоворотами
Сĕве шывĕ питĕ авăрлă — на Свияге много омутов

Словарь чувашского языка

(авы̆рлы̆), loco profundiore insignis, имеющий омут. Персир. Авăрлă кӳлĕ (Авы̆рлы̆ к̚ӳл’э̆), nom. lacus, qui est infra Iadrinum urbem, prope Кив-Сăр, озеро ниже г. Ядрина, около Кив-Сăр.

(авы̆рлы̆), manubriatus, ansatus, снабженный череном или ручкою. ЧП. Авăрла курка, vas lignemn ansatum, quo Tschuvaschi in conviviis ad cerevisiam bibendam utuntur, деревянный ковшик с длинною ручкой, которым пьют пиво. Авăрлă алтăр, trulla, longo manubrio instructa, ковш с длинною ручкою (Урмай). О нем загадка. Собран. 227. Пĕр авăрлă, пĕр кутлă, варри хăвăл. (Аварлă алтăр). С одною ручкою, е одним задком, с дуплом. (Загадка об авăрлă алтăр.) СТИК. Авăрлă кулаç, panicelli varia figura, „маленыше булочки разной формы“. Авăрлă кулач (к̚улач, КС), авăрлă колач (Якей), panis siligineus ansatus, московский калач (пшеничный сгибень с дужкою). — Trans. Pugnus, кулак. Ст. Чек. Авăрлă кулачă çитернĕ халь ăна. Pugnis oneratus est. Он отведал кулаков. Икково. Эп сана авăрлă кулаç çитерĕп. Я тебя угощу кулаками.

См. также:

авăр кӳл киремечĕ авăрă авăрăç авăркала « авăрлă » авăрлă кулач авăрлă турă авăрла авăрлакан машшина авăрлан