1.
гадость, мерзость, гнусность
гадкий, мерзкий, гнусный, омерзительный, отвратительный, противный
гадко, омерзительно, отвратительно, гнусно, противно
йĕрĕнчĕк элек — гнусная клевета
епле йĕрĕнчĕк! — какая гадость!
пăхма йĕрĕнчĕк! — смотреть противно!
2. бран.
мерзавец, негодяй
отвратительный. Ст. Чек. Йĕрĕнчĕк, отвратительный, позволяющий себе в присутствии других непристойности. КС. Йĕрĕнчĕк. 1) пакостный, поганый: çав йĕрĕнчĕк япалана ма тытан? 2) противный (о человеке): эй йĕрĕнчĕк ачупа! ах, противный ребенок! Ст. Чек. Йĕрĕнчĕк, скверный, противный для глаз. Ib. И, йĕрĕнчĕк! — говорят ребенку, берущему погань, или человеку, который говорит неприличное. Полтава 68. Тискер чура! йĕрĕнчĕк! Хăççан часрах тĕпчесе хĕн кăтартса пĕтерем. Пшкрт: эj jэ̆рэ̆нџэ̆к! Сы̆мзуна т̚а шы̆λимӓстэн! || Лежебок, любящий чужими руками жар загребать. || Надоедник (брань). СПВВ. ГЕ. Йĕрĕнчĕк, тесе, пĕр япалана илешшĕн тек аптаратакан çынна калаççĕ; тата чĕчĕ ачине калаççĕ.
очен, шест у люльки. См. сиктĕрме.
См. также:
йĕрĕнтермĕш йĕрĕнӳ йĕрĕнӳллĕ йĕрĕнӳллĕн « йĕрĕнчĕк » йĕрĕнчĕклĕ йĕрĕнчĕклĕн йĕрĕнчĕклĕх йĕрĕх йĕрĕх çăлĕ