Поиск: хăрпан

Чувашско-русский словарь (1982)

I. диал.
лещ, подлещик

II.
Хырпан — божество в чувашской народной религии

◊
ват хăрпан — бран. старая карга, старый хрыч

Словарь чувашского языка

невыясн. сл. Юман Ялтăра. Улма нумай-и кăçал? Улми хăрпанĕ нумаях мар. (Сообщила Беляева).

(хŏрбан), назв. рыбы, толстая и широкая (лещ). Шумерля. Кр.-Чет. Хăрпан, подлещик (рыба). Гайтанк. Хăрпан, крупный лещ.

встречается в следующем сочетании:

(Хŏрбан), фамильное прозвище. Персирл. Хăрпан Иванĕ. Нюш-к. Хăрпан Таник.

(хŏрбан), назв. божества. Шибач. Хăрпана така параççĕ. Ӳте кĕнĕ чохне асăнаççĕ хăрпана. Н. Карм. Хăрпан, ан хăрт, çырлах (не суши: людей, скот, хлеба), теççĕ, така параççĕ, шыв ярса силлентереççĕ. КАХ. Хăрпан амăшĕ, назв. божества в молитве „карта пăтти“. Б. Олг. Карта хăрпанне чӳклес. Ib. Çырлах, ут хăрпанĕ, çырлах, ĕне хăрпанĕ. Зап. ВНО. Кĕпе хăрпан. Г. А. Отрыв. Хăрпан ятлă турра париман тит, ыттисене парса пĕтернĕ тит. Çил-тăвăл мĕнĕ пулать ĕнтĕ вăл хăрпан. Ib. Пурнан çын курĕç, пурнан çын асăнĕç, хăрпан ятлă турра паримарăмăр, пурăна-киле хăртĕ çав тесе каларĕç тит. Т. VI. 3. Хăрпан амăшĕ, хăрпан, ан хăрт, ан типĕт, ан тилмĕрт. (Молитва) Ib. Çĕр хăрпань. Ой-к. Хăрпан, хăрпан амăшĕ, ан хăрт, ан йĕрт. См. пӳлĕхçи. Ск. и пред. чув. 94. Пулĕх, хăрпан, çут тĕнче мана савса тăратчĕç. См. Магн. М. 91, 95, 224.

Чувашско-русско-латинский словарь названий животных

см. çупах

См. также:

хăрнă алăлă хăрнтлаттар хăрпăк хăрпăх « хăрпан » Хăрпан сарч Хăрпан торри хăрпан урапи хăрпанкă хăрпах