1.
рука (от кисти до плеча)
хул айĕ — подмышка
хул ай туйи — костыль
хул çыххи — нарукавная повязка
хулран тытса пыр — вести кого-л. под руку
хул хушшинче тыт — держать под мышкой
Хуйхă хăвăн хул хушшинчех вăл. — погов. Горе прямо у тебя под мышкой.
2.
плечо
плечевой
сарлака хул — широкие плечи
хул икерчи — плечевая кость
хул калакĕ — лопатка
◊
хул касни — прививка (от оспы)
хол (хул, хол), плечо. Шорк. Парниие хол айĕн çых. Привяжи подарок (полученный от молодой) через плечо. Пшкрт. Пыртăм та илтĕм молкаçа, хол орлă çакрăм, киле килтĕм. Якейк. Хол ыратать. Ib. Холсăр полтăм. Ib. Хол хуçĕлчĕ. Скотолеч. 17. Лашанăн пуçне, мăйне, малти хулĕсемпе малти урисене. || Рука. N. Манăн хул татăлса юлчĕ. Трхбл. Хулĕнчен тытса пырат. Ведет под ручку. Шибач. Работникĕ она калать: ну, терĕ, Йăван, терĕ, эсĕ ху тăванна (сестру родную) ни касимăн, ни чикимăн (не закодешь), терĕ, луччĕ хам икĕ холне татса ярам, терĕ. N. Çавăрма çук сылтăм хулсене. ЧП. Хул çитмест. Яжутк. Çакă ялăн хĕрĕсем хул тăратса кăçкăраç. N. Пĕрне пĕри çавăрса ӳкересшĕн хул пăрса. N. Солахай холăн ал лапки.
то же, что хăвăл. -Ç. Олг. Торă шойттана калат: тастан та сана топатăп, тет, пӳрте кĕрсен те, этем айне кĕрсен те, йоман хулне кĕрсен те, шуа кĕрсен те топатăп, тет, сана çапса вĕлеретĕпех, тет.
«рука от кисти до плеча»; хул пуççи «плечо»; Замахш. кол «плечо»; уйг., тур., кирг., казак., к. калп., ног. кол, кумык. къол, азерб., туркм. гол, узб., тат., башк. кул, тув., хак. хол «рука».
См. также:
хуйхаштар хук хукăлча хукăн « хул » Хул çырма хул кăкĕ хул кас хул кастар хул лопатки