1.
стучать, греметь, грохотать чем-л.
2. разг.
бить, разбивать (напр. посуду)
понуд. ф. от гл. шалтăртат; стучать, грохотать, греметь. Ала 55. Алăк кутĕнче карчăк темĕскер шалтăртаттара пуçларĕ. Орау. Сакка ан шалтăртаттар. СТИК. Ах тор, çĕр çĕмĕрсе шалтăртаттарса кустарса карĕ-çке (о звуке быстро едущей телеги). Б. Яныши. Онта вара тĕслĕрен вуйă вулляççĕ; хăш чохне çил армансем туса шалтăртаттарса çӳреççĕ. N. Авăн шалтăртаттарса, пуçтарса пырать те-ха, анчах выльăхăрсем мĕн çийĕç-ха сирĕн? || Разбить. КС. Паян тăн чӳмлеке шалтăртаттартăм эпĕ: пусма çинчен аннă чух ура шурĕ те, чӳмлек алăран ĕçĕрĕнсе уткăнсах карĕ.
См. также:
шалтăрт шалтăртăк шалтăрта шалтăртат « шалтăртаттар » шалтăрти шалта шалтан шалтар шалтарт