Поиск: шапка

Словарь чувашского языка

(шапка), шапка. Цив. Хура çĕлен тирĕнчен çавра шапка çĕлетрĕм. Сред. Юм. Лашинчен кăпăк шапка пик талла-талла (= татăла-татăла) ӳкет. || Назв. поля (хир). || Назв. двух деревень в б. Спасск. у. Каз. губ.

Русско-чувашский словарь

сущ.жен.
çĕлĕк, калпак, пухча; заячья шапка мулкач тир çĕлĕкĕ; вязаная шапка çыхнă калпак; шапка-ушанка хăлхаллă çĕлĕк, мулаххай ♦ газетная шапка хаçатри пысăк заголовок; шапками закидаем ним те мар парăнтаратпăр; дать по шапке хӳтерсе яр

Русско-чувашский словарь (1972)

уменьш. шапочка ҫӗлӗк, калпак.

Русско-чувашский словарь (1971)

ж. 1. (головной убор) çĕлĕк, калпак; 2. перен. (верх, верхушка) çи, тăрă, тӳпе; 3. полигр. (заголовок) ят, çĕлĕк; ◇ дать по шапке кому-л.) (ударить) янлаттарса яр, тăхăнтарт; 2) (прогнать) хăваласа яр; получить по шапке 1) (получить удар) хăлха чикки туян; 2) (получить увольнение) ĕçрен тухса сирпĕн; шапками закидать çĕлĕкпе персех çĕнтер; на воре шапка горит вăрă çинче çĕлĕк çунать; по Сеньке (и) шапка çӳпçи май хупăлчи, чухах.

См. также:

шапатлан шапаш Шапашкар шапито « шапка » шапка тӳпи Шапкай шапкаллă шаплат шаплаттар