рожь
ржаной
ыраш калчи — озимь
ыраш кĕлти — сноп ржи
ыраш пусси — ржаное поле
ыраш уйĕ — ржаное поле
ыраш çăкăрĕ — ржаной хлеб
ыраш пучах кăларать — рожь начинает колоситься
◊
ыраш амăшĕ — спорынья
ыраш кĕпçи — бот. козлец
ыраш пулли — диал. пескарь
(ыраш), рожь. Юрк. Пĕрре çапла шыварманне темĕн чухлĕ çын ыраш авăртма пынă. † Кĕрпе кокли тувас теттĕм, толне ырашран тувас теттĕм; йоратман ачисене çитерес теттĕм, йоратнă ачи çисе карĕ. Ст. Чек. Ыраш аксан, çăккăр хуралать. (Примета). Рег. 1054. Ырашран эреке тăваççĕ. Ыраш çапни, молотьба ржи. Хора-к. Покр. в. Ырашши полсан, виçи полать. (Послов.). Т. М. Матв. Чăршăн икелли тăрринче пулсан, ыраша маларах акма хушаççĕ; вăта çĕрте пулсан, вата çĕрти Сапасра; аялта юлсан, юлашки Сăпас тĕлнелле.
арыш
«рожь»; ыраш амăшĕ «спорынья»; башк., тат., алт. В арыш, казах., хак., ног. арыс «рожь»; тат. арыш анасы, башк. арыш атасы «спорынья». Из русского рожьы — звук протетический (перед р).
ыраш пăтри (пĕтри) «пескарь»; пĕтре «кожаная сумка»; алт. В пӳдре, пӳдӳре «пескарь» (273).
См. также:
ыраттар ырату ыратуллă ыратуллăн « ыраш » ыраш çĕртми ыраш çулĕн ыраш аки ыраш амăшĕ ыраш кăвак чечекĕ