Поиск: пик

Чувашско-русский словарь (1982)

I.
пик (чăнкă та çӳллĕ сăрт тăрри)

I.

1.
подражание писку животных и птиц
пи, пи-пи

2.
подражание гудку автомобиля
би, би-би

пик-пик — усил. от пик II.
чĕпĕсем пик-пик тăваççĕ — цыплята попискивают

Словарь чувашского языка

подр. писку. Сред. Юм. Кошак кайăк пиклетет (или: пик! пик! тăвать). СТИК. Кăвакарчăн ами, таптанă чухне пик, пик тăват. || Подр. свисту паровоза. Шел. П. 67. Пăравуссем пĕрмай пик! пик! кăçкăрса, тут-тут-тут! çухăрса янăратса çӳреççĕ. || Свистулька. Сред. Юм. Хорăнăн çиелти шôрă хоппине сӳсе, çӳхе патак хôшшине хĕстерсе вĕрсе çôхăртаççĕ, ăна вара пик-пик теççĕ. См. пикпики.

входит в состав некоторых языческих имен: Пикментей, Пикпав, Пикпăлат.

неизв. сл. Янтик. † Улма йывăç ут юпи, пирĕн йысна пик юпи. Ст. Шаймурз. Тĕкме витĕр пик туртрăм. (Авăрлани)

то же, что пек, как. Нюш-к. Çав вăрçăра çăмăр çунă пик кайăк вилсе ӳкет. N. Виçĕ уйăх виçĕ çул пикех туйăнчĕ. Сред. Юм. Ăсĕм тутар пик тăхнаççĕ. Ib. Пикех, совершенно как. Пикрехех, почти как. Пикрех, похоже на... Ib. Мĕн Пейĕс пик тайкаланcа çӳрен! (Чипер, тӳр ôтса çӳремен çынна калаççĕ). Ib. Тăта каять-каять, тет, ача, пĕр хĕрлĕ сăрт пикскер корнать, тет. Ib. Эсĕ ôн пиккине полтаран-çке (с иронией. Кирлĕ мар япала тусассăн калаççĕ). N. Нимĕç инçе мар, пĕр çухрăм пик анчах.

Русско-чувашский словарь

сущ.муж.
1. (син. вершина) тăрă, тӳпе, шĕврешке (сăрт тăррин)
2. хĕрӳ тапхăр, ĕç çийĕ; часы пик на транспорте транспорт ĕçĕнчи хĕру тапхăр

Русско-чувашский словарь (1971)

м. пик (чăнкă ту тăрри); ◇ часы пик тĕркĕш вăхăт (халăх йышлăн çуренĕ чухнехи).

Словарь Федотова «Тĕне кĕмен чăвашсен ячĕсем»

компонент сложносоставных языческих имен: Пикментей, Пикпан, Пикпăлат (Ашм. Сл. IX, 200) < др.-тюрк. бег "правитель, вождь, бек, князь; господь; муж, супруг" (ДТС, 91) компонент сложносоставных имен; тат. м. и. Бәк, компонент сложносоставных имен.

См. также:

пий-пăрр пийĕлçĕ пийеле пийо « пик » пикăлай пикĕлт Пикĕлт уйĕ пикĕн Пикĕне