1.
кочедык (инструмент для плетения лаптей)
шĕшлĕ аври — ручка кочедыка
2. разг. шутл.
малец, малыш, клоп (о ребенке)
3. перен.
льстец, подхалим
подлиза разг.
◊
шĕшлĕ курăк — диал. папоротник
шĕшлĕ пулă — диал. щука, щуренок
кочедык. N. Пурис пиччен пӳрни кукăр. (Шĕшлĕ). Ыраш 16. Пăрçи çине кĕрсе кайсан, ашса тухмалла мар. Хутаççисем шĕшлĕ аври пек. Ст. Шаймурз. Хĕрарăм йывăр çын чухне тĕлĕкре шĕшлĕ тупсан, ывăл ача çуратат, тет, йĕп тупсан – хĕр. Завражн. Шăмунтан шĕшлĕ тăвам! (Угроза маленькому). || В. Олг. Шĕшлĕ, деревянный кочедык для снимания лубка. || Шурăм-п. № 27. Шĕшлĕ – йăпал-йăпăл çын. || Назв. рыбы, щука. || Прозвище мужч. Альш. Шĕшлĕ Ванькка.
«кочедык»; тат. шӧшле, башк. шӧшлӧ «кочедык», тюм. шеш «вилка», чаг., азерб., тур. шиш, башк. шеш, туркм. чиш, чишлик чиши, карач. тишлик тишь, тув. шиш, хак. cuс «вертел»; кирг. шиш «вертел», «всякий колющий предмет»; тур. шишли «с железным вертелом»; «с клинком»; следовательно, шĕшлĕ — «предмет, имеющий железный вертел»; в чув. слово шиш не сохранилось.
См. также:
шĕшкĕлĕх Шĕшкĕнер шĕшке çывравçи шĕшкотти « шĕшлĕ » шĕшлĕ вăрри шĕшлĕ йытă шĕшлĕ курăк шĕшлĕ пулă шĕшлĕк