парăлтат
1.
гореть с шумом (о дровах)
парăлтат
2.
кружиться, подниматься (о снеге, пыли)
мести, вьюжить (о снеге)
ура айĕнчен тусан парăлтатса тухать — из-под ног взлетает пыль
парăлтат
3.
клубиться
валить разг.
мăрьерен тĕтĕм парăлтатса тухать — из трубы валит дым
парăлтат
4.
разлетаться
минăсем çурăлнипе тăпра муклашкисем парăлтатаççĕ — от взрывов мин комьями разлетается земля
парăлтат
5.
лететь с шумом (о птицах)
пăрăлтат
то же, что парăлтат
парăлтат
(пары̆лдат), гореть дружно. Собр. Вут парăлтатса çунсан (дружно), тăман тухат, теççĕ. || Болтать без умолку. Альш. Тек парăлтатса ларать (татти-сыпписĕр парăлтатса ларать). Без умолку, резко, безотрывочно, отчасти неприятно, без разбора говорит. N. Хай пăванран турă ыйтать, тет те, леш нимĕн те кала пĕлмест, парăлтатса кăна тăрат, тет (т. к. был без языка). || Дымиться сильно; подниматься (о пыли).
парăлтаттар
понуд. ф. от парăлтат. Чирикеево. Тапак тĕтĕмне парăлтаттарса ларат (сильно дымит); тĕтĕмне парăлтаттарса ларат. IЬ. Тусан парăлтаттарат (сильно подымается пыль). ЧС. Çумăр çăва пуçлаччен ăçтан килчĕ унта парăлтаттара пусларĕ (стало поднимать пыль). Халапсем 2. Сухи пуçе парăлтаттарса (легко, свободно) анчах пыра пуçларĕ. N. Эсир пĕр пĕлмесĕр парăлтаттарса калаçатăр (болтаете) тесен, ун пеккисем тата ӳпкелешеççĕ те.
См. также:
пар яр пар-ил парă парăл « парăлтат » парăлтаттар парăм парăмçă парăмлă парăмлан