Чувашско-русский словарь (1982)

тăлăп

II.
тăлăп пӳ — то же, что тăлпу

тăлпу

1.
телосложение
илемлĕ тăлпу — красивое телосложение

тăлпу

2.
стан, корпус, туловище

Словарь чувашского языка

тăлăн пӳ

туловище. См. тăланпӳ, тăлăп пӳ, тăлпу.

тăлăп пӳ

туловище. См. тăлан пӳ, тăлăн пӳ, тăлпу. N. Пĕчĕкçĕ тăлăп пӳне çĕтĕлнĕ кĕпе çакнă. Собр. † Çак тантăшсен умне тăрсассăн, пĕтĕм тăлăп пĕвĕм вăтанĕ.

тăлпу

туловище, корпус, стан. См. тăлăп пӳ. К.-Кушки. † Ах аннеçĕм, аннеçĕм, санăн килӳ хăш тĕлте, сан çине мĕн витнĕ? Питĕ çине пир витнĕ, тăлпу çине çĕр витнĕ. (Хĕр йĕрри). Ib. Тăлпăвăмсем атте-анне умĕнче. Баран. 115. Кăвакал урисем тăлпăвĕ вĕçĕнче хӳри патĕнчех. Ib. 55. Тарас мĕн пур тăлпăвĕпе кисренет.

тăлпӳ

то же, что тăлпу. СПВВ. Х. Ст. Шаймурз. Тепĕр пӳлĕмне пăхаççĕ, çыннăн тăлпĕвĕ, тет.

тăлппи

то же, что тăлпу. СТИК. Пĕтĕм тăлппипе ман çине йăванчĕ (навалился всем корпусом).

Русско-чувашский словарь

внушительный

прил.
1. внушительно нареч. витĕмлĕ, витермелле, ăса тивмелле; внушительно говорить ăса тивмелле кала
2. (син. большой) пысăк, капмар (япала, çурт); кĕрнеклĕ, мăнă (кĕлетке, тăлпу)

туловище

сущ.
сред. (син. тело) ӳт-пӳ, кĕлетке, тăлпу; туловище человека этем ӳт-пĕвĕ

фигура

сущ.жен.
1. (син. тело, телосложение) кĕлетке, кӳлепе, ӳт-пӳ, пӳ-си, тăлпу; стройная фигура яштака пӳ-си; грузная фигура мăнтăр кӳлепе
2. кĕлетке (геометрире)
3. кĕлетке, палăк; на пьедестале высится фигура космонавта пьедестал çинче космонавт кĕлетки çĕкленсе тăрать
4. (син. человек, личность) çын; крупная политическая фигура политикăри паллă çын
5. кĕлетке (шахмат вăййинче, пешкăсăр пуçне, пурне те çапла калаççĕ)

Русско-чувашский словарь (1972)

телосложение

мн. нет тăлпу, пӳ-си, кĕлетке; ребёнок слабого телосложения нишлĕ ача, сĕрĕх ача.

туловище

тăлпу, кĕлетке, кӳлепе, кумеркке, ӳт-пӳ, пӳ-си, çанçурăм; туловище его — чистый скелет тăлпăвĕ унăн — шăкăр шăмă.

Русско-чувашский словарь (1971)

внушительный

прил. 1. (производящий впечатление) кăмăлламалла, тĕлĕнтермелле; витĕмлĕ (сăмах); 2. (по виду) кĕрнеклĕ (тăлпу).

корпус

м. 1. (мн. корпусы) (туловище) кĕлетке, тăлпу, кӳлепе, пӳ, хапа; 2. (мн. корпуса) (здание) корпус; главный корпус тĕп корпус; 3. (мн. корпуса) (оболочка, остов) кăшкар, корпус; часовой корпус сехет кашкарĕ; 4. (мн. корпуса)мор., воен. корпус; танковый корпус танк корпусĕ; 5. мн. ч. нет корпус, йыш; дипломатический корпус дипломати корпусĕ; офицерский корпус армии çарти офицерсен йышĕ.

сложение

с. 1. по гл. сложить; сложение чисел хисепсене хушни; 2. тăлпу, ӳт-пӳ, кĕлетке; человек богатырского сложения улăп пек тăлпу çын, тăлпан çын.

стан

м. (туловище) тăлпу, пӳ, кĕлетке.

стать

ж. (осанка) пӳ, пӳ-си, тăлпу, хул-çурăм, кĕлетке; ◇ с какой стати? мĕн пирки?, мĕн сăлтавпа?; под стать 1) чему (подобен) пек; 2) кому-чему (в соответствии) тӳрĕ килет, майлă, евĕр.

телосложёние

с. тăлпу, пӳ-си, кĕлетке тытăмĕ; красивое телосложёние илемлĕ тăлпу; ребёнок слабого телосложёния нишлĕ ача.

торс

м. 1. (туловище человека) кĕлетке, пӳ, тăлпу (этемĕн); 2. иск. торс (этем кĕлетки).

туловище

с. кĕлетке, ӳт-пӳ, пӳ, кӳлепе, кӳмеркке, тăлпу.

фигура

ж. 1. кап, кĕлетке, пӳ-си, тăлпу; красивая фигура илемлĕ пӳ-си; 2. (положение, позиция) çаврăм, çаврăну, эреш; 3. (в картах, в шахматах) кĕлетке, фигура.

См. также: