Чувашско-русский словарь (1982)

тайăн

I. уст.

1.
призвание, назначение, роль
удел уст.
кашни çыннăн хăй тайăнĕ пур — у каждого человека есть свое призвание

тӳпе

3. перен.
удел, участь, судьба
йывăр тӳпе — тяжелый удел

удел

1. ист.
удел (дворян килйышĕн çĕрĕ)

удел

удельный
удел хресченĕсем — удельные крестьяне

удел

2.
удел (кнеç аллинчи çĕрсем)

удел

удельный
удел кнеçĕ — удельный князь

утелни

то же, что удел 1.

шăпа

2. перен.
судьба, участь, доля
удел, рок, жребий уст.
телейлĕ шăпа — счастливая судьба
телейсĕр шăпа — горькая участь
шăпа пӳрнипе — волею судеб
шăпа вĕсене уйăрнă — судьба разлучила их

кнеç

княжеский
кнеç хĕрĕ — княжна
кнеç арăмĕ — княгиня
аслă кнеç — великий князь
удел кнеçĕсем — удельные князья
кнеç титулĕ — княжеский титул
кнеç ывăлĕ — княжич, княжеский сын

Никольскийĕн чăвашла-вырăсла словарĕ

пай

син.: валĕ
доля, том
удел, ку кĕнекере пиллĕк пай — в этой книге 5 томов
ĕçнине ĕçнĕ, çухатнине çухатнă — (свое имущество) он частично пропил, частично растратил

Словарь чувашского языка

кĕр

(к'э̆_р, _кэ̆_р), выйти, зайти, вьехать, заехать. N. Санăн ăçта кĕмелле? тесе ыйтрĕ ăлавçă. N. Ăçта кĕрĕпĕр çĕр выртма (на ночлег)? Альш. Хулана кĕнĕ çĕртех (при самом въезде в город) пĕр пĕчĕкĕ çурт пулнă. Етрух. Пӳрте кĕре-кĕре тухаççĕ («çынна пытарни»). Орау. Мĕн пур пӳлĕме (во все комнаты) кĕре-кĕре тухрăм. N. Пӳрте кĕнĕ-кĕмен (не успел войти, а...) ятлаçма тапратрĕ. Чуратч. Ц. Усал тарçи пӳрте кĕнĕ-кĕмен ыйтрĕ, тет: куртăн-и? тесе. N. Сарă сĕтел кутĕнчен, мăйлă стаккан патĕнчен, ĕçсе-çисе кӳпĕнсе, кĕре-туха пĕлмеççĕ. N. Вĕреннĕ те (привык) унта çӳреме, халь те хăш чухне астумасăр (невзначай) кĕрех каяп. N. † Ай-хай, хамăр тантăшсем халех кĕрсе кайăпăр. Орау. Эп леш пӳлĕмрен тухнă çĕре вăл кĕнĕ-тăнă (вошел). ГТТ. Кĕриччен малтан, тухассине тавçарса ил. (Перевод тат. пословицы). N. Вара хĕрпе арăм, пĕркенчĕк ăшне кĕрсе ларса арăмĕ виçĕ çавра (3 куплета) йĕрсе кăтартать N. Вăл вăрманта çӳрекелерĕ-çӳрекелерĕ, тет те, темскерле пĕр упа капкăнĕ çине кĕчĕ кайрĕ (наткнулся), тет. Пазух. Хĕрсем вăйăран кĕрсессĕн, каять урам илемĕ. Сĕнтерчĕ 37. Ниçта кĕре-кая пĕлмесĕр, кускаласа çӳрет. Могонин. Пĕр пусăк çын пĕчĕк çынăнне уй анине пĕр утăм пек кĕрсе сухаланă (запахал лишку). || Тайба-Т., К-Кушки. Калуш атта кĕмес. Капоши не лезут на сапоги (калоши малы для этих сапог). || Попадать, проникать. ЧС. Тăла çăпатисене пĕри те пал(л)аса сырман: хăшĕ алла кĕнĕ, çавна сырнă. N. Çав йывăçсем пĕтĕмпех пиçсе кайнăчĕ, хăшĕ çурри таран çунса кĕрсе кайнăчĕ (обгорели). Альш. Ялăн тулашне тухса, çĕре алтса кĕреççĕ те икĕ енчен, хапха пекки тăваççĕ. («Çĕнĕ вут кăларни»). Сюгал-Яуш. Кайран пĕр мăн полă кĕчĕ (поймалась). N. † Çинçе вăлтана кĕрекен, хăй те кăртăш чĕппи вăл. Цив. Пулă çавăн пекех кĕрет (ловится). О сохр. здор. Çапах та хăш-хăш таса мар япала тӳшек çитти витĕр те çапать: пысăк çынсен тарĕ, ача-пăчан шăкĕ кĕрсен, тӳшекрен вара пит шăршă кĕрекен пулать (пахнет). Сред. Юм. Ôра айне кĕрен вит! Ведь лезешь под ноги. N. Тĕтĕм коçа кĕрет, ят коçа кĕмест. (Послов.). Толст. Çамрăк турачĕсем пĕрĕнсе кĕнĕ (сморщились). Альш. Хай Утил (Удел) çинчен калаçса кĕрсе кайрăмăр (разговорились об...) эпир. Ib. † Çамрăк хĕрсене илем кĕмес, кĕмĕл тенкĕ çакмасан. || Подгонять друг друга. Шел. 80. Харăс çĕкленсе йĕрки-йĕркипе, пĕр-пĕрин çине кĕрсе пыраççĕ (косцы). || Напасть. Истор. Тутарсем çине пырса кĕрсе, кам алла лекнине йăлт вĕлерсе тухнă (они). Ib. Вăл тăшман вырăссенчен темиçе хут вăйлине курса, унăн çине кĕме хăраса тăнă. Алекс. Нев. Нимĕчсем тĕрлĕ енчен вĕсем çине пыра-пыра кĕнĕ. || Поселиться, поместиться, занять. Изамб. Т. Халĕ кам патĕнче пурăнат? Якур патне кĕнĕ (погорелец). Изванк. Унăн мĕн каланисене хут çине çырсан, виç-тăват листа çине те кĕрес çук. Орау. Ăçта кĕрет-ши ман?! (о еде: «куда это только у меня помещается?!» — т. е. я много ем). || Идти, уходить. Изамб. Т. Тума (на одежду) пилĕк аршăн пустав кĕрет (идет). N. П. С. ани çинче урапана кĕмерĕ. || Наняться, поступить на место, на работу. N. Кĕр хам пата тарçа, мĕн чул илетĕн укçа, тенĕ вăл. Истор. Годунов патшана кĕрсе-кĕрсе пит тĕплĕ кĕрсе ларасшăн пулнă. Регули 1216. Кĕрсенех (малтан, кĕрсенех; первей, кĕрсенех) йăвăрччĕ, кайран çăмăлланчĕ. || Коракыш. Кусем татах парăма кĕнĕ (вошли в долги). || Капк. Те лупас айĕнчи тин туса хунă чĕрĕ кирпĕçсем çинче йăваланнипе айăпа кĕнĕ (провинился). || N. Суйланă çынсем причака кĕмелле пулнă (должны были принять присягу). || Войти в употребление. Сред. Юм. Ĕлĕк çĕре ахаль виçнĕ, унтан вара сăнчăр кĕнĕ, пôрнан ĕмĕрте кĕççе кĕрет. Якейк. † Çынсам çинче порçăн тоттăр, пирĕн пуçа кĕрес çок, — кĕрес çок мар, тохас çок. || Войти в силу. N. Патшалăх Канашĕ тунă ĕç канашра ларакансенчен виç пайĕнчен икĕ пайĕ килĕштерсен тин (саккун) йĕркине кĕмелле пулнă. || Выйти в люди. С. Тим. † Эпир çук çын ывăлĕ-хĕрĕ, хăçан кĕрĕпĕр-ши çын çине? («çын çине кĕрес» означало «стать порядочным, состоятельным»). Девлизерк. † Атте-анненĕн пиллĕхĕ çитсен, пулмăпăр-ши эпĕр çынсем, кĕмĕпĕр-ши эпир çын çине? || Дожить до той или иной поры. Беседа 18. Микулай çапла мункуна кĕчĕ. N. Çуркунне иртсе кайрĕ, çăва кĕтĕмĕр. Альш. Йĕпе-сапана кĕриччен (пока не началось ненастное время). || Çăварни. Çакна илтсен, ĕнтĕ ăса кĕрес пулать (надо образумиться). N. Вĕсем куçĕсемпе курасшăн мар, кăмăлĕсемпе ăна кĕресшĕн мар (в ум прийти). || О запахе. Толст. Йытă хир чăххи йĕрĕпе малалла мĕн чухлĕ кайнă, çавăн чухлĕ ăна чăхă шăрши кĕререх парса пырать (пахло сильнее). СТИК. Ахтар, хăнчен тар шăрши кĕрет! || О купаньи. Ст. Чек. Пике те, шыва кĕрсен-кĕрсен, тухат. N. Çырма патне çитсен, ачасем пĕри те кĕресшĕн мар, пурте хăраççĕ. || О крещении. Истор. Çапла 988-мĕш çулта Киеври халăх пĕр кунтах тĕне кĕрсе пĕтнĕ. || Кан. Ĕлĕк хурал пӳрчĕ тĕттĕм, таса марччĕ, халь ĕнтĕ илемĕ кĕчĕ (стала опрятной). || Садиться (о ткани). См. тăла тĕртни. || В качестве вспомогательного гл. БАБ. Тултан пĕр чăхă тытса кĕрсе, пӳрт урайне яраççĕ. Ib. Вара хăй ман çăвартан ăша вĕрчĕ те, таçта кайса кĕчĕ (исчез). Альш. Акам, эсĕ ман хыçран питĕрсех кĕр (запри за мною) хапхана. N. Çта кайса кĕресех! Куда же бы это укрыться! N. Чопкаласа çӳрет, ниçта кайса кĕримаçть. Çта кайса кĕчĕ ку шăрши? Шурăм-п. Хăмла татса пĕтерсе кĕнĕ чухне, пĕр шалча лартса хăвараççĕ. Чăв.-к. Кăшт выляса кĕрем-ха! Ходар. Ачасем: вирĕм, тесен, савăнса, таçта та кайса кĕрĕç (несказанно обрадуются). Юрк. Пырса кĕтĕмĕр (взъехали) пĕр кĕпер çине.

ялан

всегда, постоянно, все время. Юрк. Ялан пĕр манирлĕ тăрса. Б. Ялан ăспа çӳресен, ялти ватă ятламасть. Если постоянно ходить с умом, то никогда не будут бранить деревенские старики. Сала. † Çак хуçанăн хăни мĕншĕн шавлать? ― Ялан пылпала эрех ĕçнĕрен. Почему гости этого хозяина шумят? — Потому что все время пьют водку с медом. Регули 1536. Вăл ĕлĕк ялан онта çӳрет-чĕ. Раньше он постоянно туда ходил. КС. Ялан çияла тухса пырать. Все время берет верх (в споре). Изамб. Т. Сана миçе каланă: тапак ап турт, тесе; эсĕ ялан туртатăн. Сколько раз говорили тебе: «не кури табак», а ты все (время) куришь. Утар. Ĕнесене яланах вара йăтса тăратрăмăр (поднимали), тăраймарĕç пурте (не могли вставать, от болезни). || Всё (т. е. все время). N. Илмелле те, ялан манап. Надо взять, но я все забываю; все каждый раз забываю. Орау. Ялан ĕçкелесе çӳреймĕн çав ĕнтĕ. Не всё же будешь пьянствовать. Юрк. Пупĕ, вăтанса, хăни умĕнче намăслă пуласшăн пулмасăр (пулас маршăн), ялан ыйтасса анчах пĕлет: манăн балыка кӳрсе парăр, тет. || В песнях иногда употребляется только для заполнения стиха. Макс. Чăв. К. I, 68. Ах, аттеçĕм, аттеçĕм, ялан ырă аттеçĕм! N. † Аттеçĕм, аттеçĕм, ялан ырă аттеçĕм! Альш. † Ăйхусем килсен, вырт та çывăр, ялан тăрăх саккăн тăршшĕне. А. П. Прокоп. † Хучĕсем шурă, çыру хура, ялан писсăр-тияк аллинче. Мусир. † Çуллен хăта килменнине кăçал хăта килчĕ те, ялан парас, терĕр пуль. Сала. † Ухрăм çӳлĕ ту çине, ялан мерчен суйларăм. Хыпар № 36, 1906. Удельныйĕн хыçĕнче ялан удел капанĕ. || Иногда служит для выражения недостающего многократного вида глаголов.

май кӳр

привести в порядок; привести в исполнение. N. Анчах ку пĕтĕмпех май кӳреймен. N. Улпут аллинче, удел аллинче пурăннă хресченсен çĕрне урăх çынна сутма та май кӳнĕ. || Улучить удобный момент. Баран. 129. Кăнтăрла çӳрекен вĕçен-кайăксем пĕри те тăманана юратмаççĕ. Хăйсене çĕрле аптăратса çӳренĕшĕн, епле те пулсан май кӳрсе, тавăрма (отомстить) тăрăшаççĕ.

вăш

подраж. не очень сильному шуму воздуха; подр. шумному движению. Изамб. Т. Тăмана чăхха тытма вăш туса анчĕ (звук при слете). Сир. 115. Ман çумран вăш (у др. вăшш) анчах (быстро) иртсе кайĕ. Альш. Вăш турĕ. Пробежал мигом. Сказки и пред. чув. 106. Çутă хурçă йĕппине вăш чикет те, вăш туртать. Ир. Сывл. 21. Вăш-ш! вăш-вăш-вă-ăш!.. У-у-ух! Иш-ши-ши-ши! Вăшăлтататть, ӳлет, хашлатса илет (о море). Ч.С. Чăнах та, кăшт тăрсан, кăнтăрла енчен çеп-çемçе çил вăш-вăш-вăш! вĕре пуçларĕ. Кушакпа автан 14. Йăш-йăш çăмăрпа, вăш-вăш çилпеле, лăс-лăс силленсе, ешерсе ӳсрĕ тĕрлĕрен çимĕç. Сёт-к. † Вăш-вăш, вăш-вăш çил вĕрет, çил армань хуçи хĕпĕртет, пирĕн мĕншĕн хĕпĕртес? Хыпар № 36, 1906. Удел тырри акнă чух, вăш-вăш çилсем вĕреççĕ (о ветре средней силы). Пазух. Вăш-вăш ăшă çилсем вĕреççĕ-çке, тырă пуçахсене те таять-çке. N. † Манки мăш-мăш тăвать-çке, пыйти вăш-вăш тăвать-çке. Орл. II, 238°. Çӳлте вăш-вăш, аялта теп-теп. (Авăн çапни). Сказки и пред. чув. 14. Çава вăш-вăш вăшкăнать. Альш. Хурăнăн тăрринче хурчăка; вăш-вăш-кăна çынсем вĕркенĕ чух (кишат, снуют) хуйхăрмас-ши амăшĕ чĕппишĕн? Сёт-к. Текерле çонаттисампа вăш-вăш, вăш-вăш туса вĕççе пырать те, самай пуç тĕлне çитсен: тĕвик! тесе кăçкăрать. Çутталла 144. Чей-çырлисем вăш-вăш-вă-ăш! хумханса кайрĕç.

вĕçтер

понуд. ф. от гл. вĕç. КС. Шăнкăрч чĕпписене вĕçтерчĕ (пустил летать своих птенцов). N. Кĕлмĕçĕн çăнăхне çил вĕçтернĕ, тет. («Где тонко, там и рвется»). N. † Сăрт айĕпе çол турăм, çил-тăман килсе вĕçтерсе карĕ (занесло метелью). Якейк. Тыр вĕçтерес ― таса мар тырра çил пор çĕре илсе тохса, вĕçтерес, тени полать. Шăналăк сараççĕ те, пăтаккапа çав шăналăк çине тыррине йохтараççĕ; вара пор çӳпĕ-çапă вĕççе кайса пĕтет, пĕр таса тырă анчах йолать. N. Куç курми вĕçтерет (бушует пурга, буран). N. † Хранцус тутăр вĕçтертĕм (пустила развеваться) савнă тусăм кăмăлĕшĕн. || N. Мĕшĕн ачан ăйхине вĕçтертĕр? Зачем вы разгуляли ребенка? || N. Ăша вĕçтерекен (тоскливые) шухăшсем. || Сказки и пред. чув. 14. Утă пĕтсен, тыр вырма хура халăх вĕçтерет (спешит, стремится). Ч.С. Эпĕ, çак сăмахсене илтсенех, тăр та, нимĕн чĕнмесĕрех, киле çарранах вĕçтере патăм. N. Иван вара çавăн чухах кăвакăн-симĕсĕн курăнакан çĕрелле (где виднелся сине-зеленый туман) лашине вĕçтерчĕ, тет (припустил). Б. Яныши. Эпĕ апи апла пурнине (= пынине) курсассăн, часăрах килелле вĕçтере партăм. Ib. Эпир, уя тухса тарас тесе, тирне-тирне (= тирĕне-тирĕне, спотыкаясь) вĕçтере партăмăр. Орау. Туххăм вĕçтерсе кайса килем-ха (сбегаю). Янгильд. Петĕрпе омлă-хыçлă соваска çине лартăмăр та, вĕçтерсе анса карăмăр. || Хыпар № 25, 1906. Ялсенче халĕ час-часах студентсем çинчен калаçаççĕ. Вĕсем çинчен темĕн те пĕр вĕçтереççĕ (пускают слухи). Ib. № 23, 1906. Удел вăрманĕсене ют патшалăхри хуçасене сутаççĕ, терĕç. Анчах вăл тĕрĕс мар иккен, ăна веçтерсе-калаçнă. КС. Ял тăрăх çăмах вĕçтерсе çӳрет (сплетничает). || Завражн. Вĕçтерсе тăкам ак! Изобью! || Форсить.

вĕт

мелкий. См. вĕтĕ. Хыпар № 35. 1906. Удел тырри акнă чух вĕт-вĕт çăмăр çăвать-çке (идет мелкий дождь). Ст. Айб. † Вĕт-вĕт хăва, вĕт хăва, вĕт хăвара вĕт кайăк. (Пыйтă). Якейк. Вĕт-вĕт полтăр, вĕт полтăр, вĕт яшкине каçтарать (уплетает). Чураль-к. Çӳлĕ ту çинче вĕт хăва. (Çӳç). Сред. Юм. Вĕт пренкĕ, мелкие воздушные пряники. Ст. Чек. Вĕт шăл, мелкие зубья или зубы. Кан. 1927, № 221. Анчах унăн вĕт ачисем пуррине аса илнĕ. Альш. Вĕтĕ шăл, мелкие зубы (признак горячности, строгости и гневливости). Вомбу-к. Вĕт икерчĕ. Рак. Вĕт сасăлă упа мĕкĕрет. (Чан çапни). Полтава 60. Хуйха пĕлмен вĕт халăх («народ беспечный»). || Частый. Альш. † Çӳл кĕлет пусми вĕт-пусма, шăлăçĕ те тăкăçĕ. || Частый (разговор). Аку 12°. † Эпĕ ӳкес кил-ăшĕ вĕт сăмахлă тиеççĕ. Эп шултрана вĕреннĕ çын епле вĕте вĕренем? Сложные см. в вĕтĕ.

утел

(у_дэл'), удел.

Утелни

(у_дэл'н'и), удел, удельный. Чав. й. п. Ĕлĕк Утелни вăхăтĕнче. Чăвашсем 14. Вăл вăрмана вара Утелни вăхăтĕнче кирпĕç тума кастарнă, тет. Ст. Чек. Утелнийĕн кантурне хĕрлĕ сăрна сăрланă; хĕрлĕ сăрсем мар-ĕçне, хура халăх юнĕсем. || Назв. поля около с. Тайбы, Тимбаевской в. Буин. у.

утил

(удил'), удел. Альш. Кайран вăл приккаса, утил кайсассăн, (когда отошли от удела). Пăрăнтăка куçарнă. IЬ. Елшел ĕлĕкрех ушĕн юлнă. Кил-çурт планчĕсем утил кăтартса панă пек виçсе панă.

утилни

удел. Юрк. Утилни вăхăтĕнче ун пек çĕлĕк илтерекен клавасем пирĕн чăваш хушшннче пайтах пулнă пулас. Юрк. Вăл çапла утилни вăрманне вăрттăн каснине куракансенчен те ыйтса пĕлет.

Русско-чувашский словарь (1972)

удел

1. удел (1. авалхи вăхăтри князь облаçĕ; 2. революциччен патша йăхĕнчи княçсем тытса тăнă çĕрсем, вăрмансем); 2. перен. устар. шăпа, телей.

Русско-чувашский словарь (1971)

у

предлог с род. п. 1. (около, возле) патĕнче, кутĕнче; у двери алăк патĕнче; мыть руки у крана алла кран кутĕнче çу; 2. (при ком-л., вместе) пĕрле, ⸗та [⸗те], ⸗ра [⸗ре]; я живу у брата эпĕ пичче патĕнче пурăнатăп; моя книга у соседа манăн кĕнеке кӳршĕре; 3. (при указании на источник получения, приобретения чего-л.) ⸗тан [⸗тен], ⸗ран [⸗рен]; спросить у товарища юлташран ыйт; 4. (при обозначении принадлежности) ⸗ăн [⸗ĕн]; ножка у стула пуканăн ури; не удел см. дело.

удел

м. ист. удел (1. авалхи Русре князь тытса тăнă çĕр; 2. революциччен патша йăхĕ тытса тăнă çĕрсем, вăрмансем).

удел

м. (участь) шăпа, пӳрни.

удельный

прил. ист. удел ⸗ĕ [⸗и]; удельные земли удел çĕрĕсем.

Этимологический словарь чувашского языка (1964)

валĕ

«доля», «часть», «пай»; др. тюрк., тув. ӳлӳг «часть»» «доля»; «удел»; «судьба»; МК, КБ, Замахш., чаг., кирг., уйг.. туркм., кумык. ӳлӳш узб. улуш, тур. ӳлеш, ойр. ӳлӳ, ӳлеш, якут. ӳлӳ, ооолӳ казах., к. калп. ӳлес, ног. ӳлис, тат. ӧлеш, башк. ӧлӧш «доля», «часть», «пай». Образовано с помощью аффикса -ĕ от глагола *вале: валĕ + ĕ > валĕвалем, __валеç__.

телей

1. «счастье»; «удача»; 2. «судьба», «доля», «удел»; МНХ тали, уйг. тәләй, кумык. талай, тат. о талыйга «счастье», «удача»; кирг. таалай, казах., к. калп. талай, азерб. тале «судьба», «доля», «участь», «счастье»; туркм. тәлей «предопределение», «предназначение», «судьба», «участь». Из араб. «звезда»; «судьба» и перс. (тале), «счастье», «счастливая звезда», «судьба»; «восходящий» (о светилах).

шăпа

1. «жребий», «удел»; 2. «участь»; «судьба» «доля»; тат. шобага, башк. шыбага, казах., к. калп. сыбага, шор. саба, сабы «доля», «часть в чем-л»., «жребий»; ср. монг. шавга, бур.-монг. шо «жребий».

Неологический словарь чувашского языка

кнеç

п.в. Пĕр-пĕр хутлăх пуçлăхĕ; князь. Пĕчĕк пухусенче каланисене пирĕн «кнеçсем» илтмеççĕ. П-н, 1990, 2 /, 1 с. Кнеç мар, хресчен — сухаçă та утарçă — пулнă вăл. Н.Теветкел //Х-р, 11.04.1998, 7 с. Владимир кнеç ячĕпе лартнă палăк уйрăмах килĕшрĕ. Х-р, 19.01.1999, 3 с. Хусан ханлăхĕнче чăваш хушшинчен тухнă тавралăх кнеçĕсем (пӳсем), вырăнти кнеçсем (çĕрпӳсемпе вунпӳсем), турхансем сахал пулнă. Я-в, 2000, 5 /, 49 с. — кнеç хĕрĕ (Х-р, 8.10.1998, 3 с.); кнеçсен влаçĕ (Х-р, 18.07.2001, 2 с.); — удел кнеçĕ (Х-р, 22.02.2000, 1 с.); вырăс кнеçĕ (Г.Юмарт, 2001, 12 с.); аслă кнеç (Х-р, 17.07.2001, 2 с.).

См. также: