вăркат
волновать, беспокоить
щемить (напр. сердце)
вăркаттар
то же, что вăркат
ăш вăркани
ăш вăрканни, душевное беспокойство, тоскливое настроение. К.-Кушки. Темĕншĕн ман паян ăш вăркат: те мĕнте-пуса (= пулсан) усал пулат? Не знаю, отчего у меня сегодня на душе неспокойно; или будет какая-либо неприятность?
вăрка
(вы̆рга, в Хорачка ), кишеть. Ч. С. Çынсем унта та кунта, кăшкăрса, вут таврашĕнче кăткă пек вăркаççĕ. || В переносном смысле — окорбеть, тосковать, мучиться. М. П. Петр. Городище. Ăш вăркат. В сердце тревога (в ожидании беды). Сир. 290. Унан пĕтĕм ăшĕ-чикки вăрка пуçланă. См. вĕрке.
вăркат
понуд. ф. от вăрка.
вăркаттар
понуд. ф. от гл. вăркат. || Также понимается в см. понуд. ф. от гл. вăрка.
волноваться
несов. 1. хумхан; 2. (тревожиться) пăлхан, пăшăрхан, ăша вăркат.
Ăша вăркат
Ăша [ăшчике] вăркат удручать / удручить кого-что, крайне огорчать / огорчить кого-что; тревожить / встревожить кого.
Хумов тарланă çамкине тутăрпа шăлать. Унтан, ăша вăркатакан шухăшсенчен тарса пытанас тенĕ пек, тата хăвăртрах утать. М. Кипек. Инçетри хуларан ерипен çеç илтĕнекен хурлăхлă сасă унăн ăшчикне пушшех вăркатса ячĕ. А. Талвир.
Ăшчике вăркать
Ăшчике вăркать. См. ăша вăркат
См. также:
вăркăт вăркăш вăрка вăркав « вăркат » вăркаттар вăрлă вăрлă шăл вăрлăк вăрлăклăк